هنگامیکه یک زبان را یاد میگیریم، دستور زبان آن را هم میآموزیم. امّا، وقتی که کودکان زبان مادری خود را میآموزند، این کار بهطور خودکار اتّفاق میافتد. آنها متوجّه نیستند که مغزشان در حال یادگیری قواعد مختلف است. با وجود این، آنها زبان مادری خود را از ابتدا بهدرستی میآموزند. با توجه به اینکه زبانهای بسیاری وجود دارند، دستور زبانهای گوناگونی هم وجود دارد. امّا، آیا یک دستور زبان جهانی هم وجود دارد؟ دانشمندان مدتهاست که در حال مطالعه بر روی این موضوع هستند. مطالعات جدید میتوانند به این پرسش پاسخ دهند. زیرا محققان مغز به کشف جالبی نائل شدهاند. آنها از افراد تحت آزمایش خواستهاند تا قواعد دستور زبان را مطالعه کنند. این افراد دانش آموزان مدارس زبان بودند. آنها در رشته زبان ژاپنی یا ایتالیایی تحصیل میکردند. نیمی از قواعد دستور زبان کاملاً ساختگی بود امّا، افراد مورد آزمایش از آن اطلاع نداشتند. پس از پایان مطالعه، جملاتی در اختیار دانش آموزان قرار گرفت. آنها میبایست درستی یا نادرستی جملات را ارزیابی کنند. زمانی که آنها بر روی این جملات کار میکردند، مغزشان مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. بدین معنی که، محققان فعالیت مغز آنها را اندازهگیری میکردند. بهاینترتیب آنها توانستند چگونگی واکنش مغز به جملات را بررسی کنند و به نظر میرسد که مغز ما، دستور زبان را میشناسد! در هنگام سخن گفتن، مناطق خاصی از مغز فعّال هستند. مرکز بروکا یکی از آنها است. این مرکز در سمت چپ مغز واقعشده است. هنگامیکه دانش آموزان با قواعد دستور زبان واقعی مواجه شدند، این قسمت بسیار فعال بود. از سوی دیگر، هنگام روبرو شدن با قوانین ساختگی، این فعالیتها بهطور قابلملاحظهای کاهش یافت. پس میتوان نتیجه گرفت که تمام سیستمهای دستور زبان بر یک اساس قرار دارند و همه آنها باید این اصول را دنبال کنند و این اصول در ما ذاتی خواهد بود …